Z północy na południe przez całą Puszczę

18.04.2021

Trening przed GSB nr 3.

Babska wyprawa z północy na południe przez całą Puszczę 🌳

Dzięki przewodnikowi po Puszczy Kampinoskiej autorstwa mojego ukochanego Lechosława Herza, odkryłam długodystansowe szlaki po Puszczy, tj. m.in. Główny Szlak Puszczy Kampinoskiej, Szlaki Krawędziowe, Szlaki Leśne, oraz właśnie Szlak im. Aleksandra Janowskiego, prowadzący wszerz przez całą Puszczę. Bardzo cenię autora naszego przewodnika. Ostatnio odkryłam u siebie geriatrofilię ;), to znaczy ogromny podziw dla starszych ludzi aktywnych fizycznie i umysłowo, pełnych pasji do późnych lat życia. Uwielbiam czytać wywiady z takimi osobami czy też poznawać historię ich życia. Nie wiem czy to objaw oswajania starości czy też potrzeba wiary w to, że można długo jeszcze robić fajne rzeczy, ale bardzo inspirują mnie osoby w sile wieku, które mają w sobie moc by ruszyć się z fotela. Do takich osób należy właśnie Lechosław Herz, przyrodnik, krajoznawca, taternik, podróżnik, autor przewodnika, z którym poznajemy Puszczę Kampinoską i wielu innych przewodników po Mazowszu. Założyciel stowarzyszenia Patałłach, które przez ponad pół wieku popularyzowało wycieczki krajoznawcze po Kampinosie i Mazowszu i zbierało wokół siebie grupę przyjaciół jeszcze ze studenckich czasów, a także wszelkich miłośników przyrody i krajoznawstwa. Lechosław Herz pisze też bloga o swoich aktualnych wyprawach. www.mazowszezsercem.blogspot.com Na pewno będę jego stałą czytelniczką. Pan Lechosław to rocznik 1935, a łazi po bagnach z lornętką jakby nigdy nic. Zdecydowanie uwielbiam. :)

No więc w pewną kwietniową niedzielę wybrałyśmy się z Kariną szlakiem żółtym z Leoncina do Leszna. Przez Starą i Nową Dąbrowę, Żurawiowe, Babską Górkę i Julinek. Było to 21 km treningu przed GSB wśród dębów, sosen, świerków, łąk, turzyc i zawilców.

Wycieczka ta pokazuje bardzo dobrze zróżnicowanie krajobrazu Puszczy Kampinoskiej. Mamy tu więc różne rodzaje lasu: lęg olszowy ( las nadrzeczny), na tarasie wydmowym fragmenty grądu ( las liściasty z przewagą grabów i dębów) oraz dąbrowę świetlistą. Fajnie wykorzystać w praktyce to, czego nauczyłam się kiedyś z Werą kolorując książeczkę pt. "Lasy Bielan", którą dostała na sprzątaniu Lasu Mlocińskiego. :) Mamy drzewa lisciaste dolnego piętra, w górze sosny. Kampinoskie drzewostany sosnowe należą do najstarszych w Polsce. Widać i czuć tę historię. Mamy piaszczyste wydmy porośnięte wiekowym borem, a w wilgotniejszych miejscach rosną świerki. Możemy cieszyć sie widokiem torfowisk na uroczysku Biela, odpoczywamy spacerując wśrod turzyc i łąk, nasycamy się zółcią kaczeńców pośród bagien. Jakże inaczej teraz myślę o Kampinosie i jak inne mam z niego wspomnienia. Kiedyś chodziłam głównie pośród tłumów wyruszających z Truskawia. Też było pięknie, ale dzięki naszym przygotowaniom do GSB i wiedzy pana Lechosława, miałyśmy zaszczyt poznać zróżnicowane i bardzo malownicze oblicze Puszczy. Stojąc nad kanałem Łasica, w sercu Puszczy, mam puszczę w sercu i czuję duże wzruszenie i przypływ witaminy N.

No i znowu pokazały się nam żurawie!

Wyprawa jak zwykle upłynęła nam na rozmowach, potoku słów, historii, opowieści, o tym co nas porusza, niepokoi, cieszy, wkurza. Dzielimy się często bardzo osobistymi doświadczeniami. W sercu Puszczy łatwo sięga się do emocji i wspomnień ukrytych na dnie serca.

A przed nami jeszcze wiele wypraw po Kampinosie, w tym wyprawa wzdłuż przez całą Puszczę. No i decyzja z której strony zaczynać GSB. Czy od Ustronia wędrować po Beskidzie czy od Wołosatego by wrócić w zielone Bieszczady? Trudne to pytanie.